Tokom dva dana, 13. i 14. aprila, u Skupštini AP Vojvodine organizovana je međunarodna konferencija Pokrajinskog zaštitnika građana – ombudsmana „Jezik – kultura – identitet“.
Konferencija je okupila istaknute lingviste i prevodioce kako iz naše zemlje, tako i iz Mađarske, Rumunije, Hrvatske i Nemačke, kao i predstavnike nacionalnih saveta nacionalnih manjina, koji su tokom dva dana govorili o položaju manjinskih jezika, njihovoj budućnosti, kao i službenoj upotrebi. Pažnju su posvetili i aktivnostima nacionalnih saveta usmerenih na očuvanje identiteta.
Prvog dana konferencije pozdravne reči su uputili Zoran Pavlović, pokrajinski zaštitnik građana – ombudsman, Snežana Sedlar, podpredsednica Skupštine AP Vojvodine i Dragana Milošević, pokrajinska sekretarka za kulturu, javno informisanje i odnose sa verskim zajednicama.
„Želim da naglasim da prava i slobode, problemi i poteškoće pripadnika nacionalnih manjina nisu isključivo njihova stvar. Poenta je u sledećem: Ako probleme manjina pripadnici većine ne osećaju, ne prepoznaju ili ne registruju, i to kao deo njihovih problema, onda u društvu ne postoje adekvatne mogućnosti za reprodukciju nekih temeljnih vrednosti poput onih izraženih još 1789. godine, kao što su sloboda, prava i jednakost“, izjavio je pokrajinski ombudsman dodajući da očekuje da će se otvoriti novi programski sklop koji će biti dovoljno interesantan da se započeta debata u Skupštini nastavi i sledeće godine.
Oblast službene upotrebe jezika i pisma bila je najveći izazov koji je bilo potrebno rešiti u svim sazivima Nacionalnog saveta bunjevačke nacionalne manjine, rekla je predsednica saveta Suzana Kujundžić Ostojić. „Kako je bunjevački priznat samo kao govor, a ne i kao jezik, bunjevačka zajednica je uskraćena za brojna manjinska prava, koja su prepoznata samo za one zajednice koje imaju jezik u službenoj upotrebi, navodi Kujundžić Ostojić. Na problem službene upotrebe jezika i pisma ukazao je u ime Nacionalnog saveta hrvatske nacionalne manjine, Darko Sarić Lukendić.
Nikola Šanta, koji je govorio u ime Nacionalnog saveta rusinske nacionalne manjine, fokusirao se na problem izdavanja knjiga na manjinskim jezicima sa aspekta izdavača. Po njemu je problematično i samo poimanje manjinske kulture. „Kada se govori o kulturama nacionalnih manjina, govori se o očuvanju nacionalnog i kulturnog identiteta. Govorimo o nečemu što je konzervirano, pa ga treba čuvati. Ne govorimo o nečemu što upravo danas nastaje, što se rađa, a kultura je upravo to. Kada govorimo o Rusinima, Slovacima, Rumunima itd., o njihovim kulturama, potencijalni srpski konzument pod pojmom tih kultura podrazumeva igranje i pevanje u narodnim nošnjama, koje više niko ne nosi, jer su odavno prošlost, a ne govorimo o tome šta predstavnici tih kultura stvaraju na svom jeziku, kakvu literaturu i kakvo pozorište“, ističe Šanta navodeći da se upravo za ove oblasti izdvaja najmanje sredstava. Kao primer je naveo da su 2014. godine ta sredstva za izdavaštvo na rusinskom jeziku iznosila više od tri miliona dinara, dok je prošle godine bilo opredeljeno svega 300.000 dinara.
Na konferenciji su još govorili i predsednici, odnosno predstavnici nacionalnih saveta mađarske, slovačke, rumunske, nemačke, romske i češke nacionalne manjine koji su izneli svoje probleme, odnosno moguća rešenja kako zajednički nastupiti i raditi u korist svih nacionalnih zajednica.
